Jak Jungu ose Junku (it. Giacomo Jung ose Jungg; Trento, 22 maj 1837 - Shkodër, 12 shkurt 1899) ka qenë jezuit, misionar italian dhe hartues i dy veprave mbi gjuhën shqipe.
U lind në Trento në Perandorinë Habsburge, sot pjesë e Italisë, më 22 maj 1837. Më 22 nëntor 1855 është në Shoqërinë jezuite në Verona. Nga 1857-1859 ndoqi mësimet për retorikë dhe një vit filozofi po në Veronë, 1860. Më 1861 mbaroi studimet në Feldkirch (Austri), gjatë viteve 1862-64 kreu magistero-n (fazë parapërgatitore) në Shkodër e nga 1865-1868 mori mësime teologjie morale në Verona, më pas studjoi dhe një vit në Romë (1869) dhe më 15 gusht 1869 është coaditor (atë shpirtëror).

Më 1870 u kthye në Shkodër, ku pas dy viteve nisi të jepte mësim gjuhe shqipe në Kolegjin Saverian.

Që nga 1880 punoi për themelimin e Misionit shetitës (Missione volante), që u realizua më pas nga P. Dedë Pasi. Ndërroi jetë në Shkodër më 12 shkurt 1899.

Shkroi vepra fetare e kulturore. Dy janë librat me vlerë gjuhësore: Elementi grammaticali della lingua albanese botuar në Shkodër më 1881 dhe fjalori i cili titullohet Fialuur i voghel Sccyp e Ltinisct, mbledhun prej P. Jak Junkut S.J., Sckodër me Sctamp t Kolegs Papnore, shtypun n Sckoder t Scqypnis 1895.